به گزارش روابط عمومی دفتر نشر فرهنگ اسلامی، این اشعار دهههای متمادی در بازار مدح و مرثیهی اهل بیت (ع)، رایج بود و در گنجینهی حافظهی داستان سرایان بوستان اهل بیت (ع) و ذاکران آستان حسینی میدرخشید.
در این میان مربع ترکیبهای میرزا یحیی، یکی از چهرههای تابناک جهان تشیع، تاریخ منظومی است که شاعر با استفاده از این قالب شعری با بیانی شیوا، مناقب و مصائب ائمّه ی هدی(ع) را به رشته نظم کشیده و با گوهرهایی خیرهکننده و بدیع و واژگانی جذّاب و پرفروغ در آمیخته و پیشکش مخاطب میکند.
میرزا یحیی در این اثر در بیان حرکت سیدالشهدا (ع)به سوی سرزمین شهادت میگوید:«عشق بیپرده برآمد پی رسوایی دل/ دل تماشایی او خلق تماشایی دل/ شهرهی شهر شد آوازهی شیدایی دل/ سرو جان را چو نشد عزم شکیبایی دل/ بر کف عشق نهادیم زمام دل خویش/ تا کجا افکندش باز و چه آید در پیش»
بر اساس این گزارش میرزا یحیی مدرس اصفهانی عالم و ادیب بزرگ جهان تشیع بر علوم عقلی و نقلی، از فلسفه و ریاضیات و هیات و نجوم گرفته تا فقه و اصول و تفسیر و حدیث و تاریخ و ادبیات اشراف کامل داشت و در انواع حکمت مشّایی و اشراقی و علوم غریبه و فلکیّات متبحّر بود.
وی با اینکه به راستی جامع المعقول و المنقول بود و از سرآمدان عصر خود به شمار میآمد، امّا هیچگاه درصدد کسب شهرت نبود بلکه پیوسته میخواست نام او تنها به عنوان «شاعر اهل بیت (ع) بر سر زبانها باشد و رستگاری خود را در سرودن اشعار در مدح و مرثیهی خاندان رسالت جستجو میکرد.
میرزا یحیی مدرس اصفهانی به همین دلیل با کمال زهد و پارسایی در گوشهی انزوا به ریاضت روزگار میگذرانید و با خلوص نیّت بیشتر همّ خود را مصروف تدریس و سرودن مدایح و مراثی اهل بیت(ع) میکرد.
وی که در ادبیات و فنون بلاغی و سخن سرایی از چهرههای شناخته شده عصر خود بود، اشعاری از خود به یادگار گذاشت که سالیانی دراز مورد توجه و اقبال اهل منبر اعمّ از واعظان و ذاکران اهل بیت (ع) قرار گرفت و خانهی او همه روزه محلّ رفت و آمد اهل منبر بود که به نزدش میرفتند و سرودههایش را می شنیدند و در جُنگها و دفترهای خود ثبت می کردند تا در مجالس وعظ و روضه از آن بهره ببرند.
کتاب چهارباغ در223صفحه و قطع وزیری از سوی دفتر نشرفرهنگ اسلامی منتشر و راهی بازار کتاب شده است. علاقهمندان برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانند به سایت www.daftarnashr.com مراجعه فرمایند.
نظر شما